Μία ηλιόλουστη ημέρα με την οικογένειά μου και τους φίλους μου πήγαμε για αναρρίχηση στο βουνό. Στη διαδρομή για το βουνό περάσαμε υπέροχα τραγουδούσαμε και λέγαμε ανέκδοτα.
Δεν είχα ξαναπάει και φοβόμουν λιγάκι. Μόλις φτάσαμε στο βουνό μου έφυγε το άγχος και κοίταξα να το χαρώ.
Άρχισα λοιπόν σιγά σιγά να ανεβαίνω. Ανέβηκα αρκετά ψηλά. Μετά από λίγο ένιωθα κάτι να κουνά. Αμέσως κατάλαβα ότι γινόταν σεισμός. Πανικοβλήθηκα, δεν ήξερα τι να κάνω. Άρχισα να φωνάζω σαν τρελή. Ευτυχώς, είχαμε εξοπλιστεί κατάλληλα .
Αφού τελείωσε ο σεισμός από τον φόβο μου μην ξαναγίνει κατέβηκα από το βουνό.
Άρχισε να νυχτώνει και έπρεπε να φύγουμε . Όμως να τη και η βροχή! Για καλή μας τύχη είχαμε μαζί μας μια μεγάλη σκηνή, αδιάβροχα, γαλότσες και άλλα… Πού να το φανταζόμασταν ότι θα έβρεχε!
Κοιμήθηκα . Την επόμενη ημέρα ξυπνήσαμε και αποχωρήσαμε. Είμαι σίγουρη πως αυτή η εκδρομή θα μου μείνει αξέχαστη !
Από τη μαθήτρια
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΡΑΒΟΥ