Το φαινόμενο μελετάται εκ του σύνεγγυς από το 2011 οπότε και ενεργοποιήθηκαν παράλληλα συστήματα ελέγχου της προόδου του φαινομένου. Ήδη από το καλοκαίρι του 2011 εγκαταστάθηκε στο νησί και κατά μήκος της κορυφογραμμής ειδικό δίκτυο σεισμογράφων προκειμένου να αποτυπώνεται διαρκώς η όποια σεισμική δραστηριότητα.
Η ειδική μελέτη που εκπονήθηκε και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature Geoscience κατέληξε στο συμπέρασμα πώς η ροή μάγματος στον «θάλαμο» του ηφαιστείου της Σαντορίνης κατά τους τελευταίου μήνες αντιστοιχεί σε 10 – 20 εκατομμύρια κυβικά μέτρα. Η ποσότητα αυτή αντιστοιχεί με την σειρά της από το 10%-50% (κατά προσέγγιση πάντα) του συνολικού μάγματος το οποίο θα μπορούσε να προκαλέσει έκρηξη στο ηφαίστειο.
«Το ενεργό ηφαίστειο είτε βρίσκεται σε φάση πιθανής έκρηξης ή σε φάση πλήρωσης του θαλάμου (dome) με μάγμα. Επισημαίνεται πως οι μεγάλες εκρήξεις του συγκεκριμένου ηφαιστείου έχουν μία περιοδικότητα της τάξης των 10.000 με 30.000 χρόνων. Η πιο γνωστή εξαιρετικά ισχυρή έκρηξη (7 σε κλίμακα ισχύος) καταγράφεται το 1614-1613 προ Χριστού και σε αυτήν την δραστηριότητα αποδίδεται η καταστροφή του Μινωϊκού Πολιτισμού στην Κρήτη και βεβαίως στην Θήρα
. Η τελευταία έκρηξη κατεγράφη το 1955 (σχετικά μικρή έκρηξη) οπότε και ενεφανίσθη στην καλντέρα η νέα Καμένη. Η παλαιά Καμένη ανυψώθηκε κατά την έκρηξη του 1570 μ.Χ..
