Θα έρθουν τα Χριστούγεννα;
Μα τι ερώτηση είναι αυτή; Και βέβαια θα έρθουν. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία . Και το μικρό παιδί ξέρει ότι στις 25 Δεκεμβρίου κάθε χρόνο έχουμε Χριστούγεννα. Θα στολίσουμε το σπίτι! Θα μας φέρουν δώρα φίλοι και συγγενείς! Και οι μαθητές ξέρουν ότι έρχονται Χριστούγεννα, και κλείνουν τα σχολεία. Μα, κι οι νοικοκυρές το ξέρουν. Τόσες δουλειές τις περιμένουν! Και οι εργαζόμενοι το ίδιο. Μιλούν για τα Χριστούγεννα και το κουτσουρεμένο τους δώρο, την άδεια που θα τους δώσει μια ανάσα.
Αλήθεια, πολύ τρέξιμο έχουν πια αυτά τα Χριστούγεννα! Μέσα σε όλα τα γέλια και τις χαρές μέσα στο μελωδικό θόρυβο των καλάντων, πίσω από τα κουρασμένα βήματα για να τα προλάβουμε όλα , ας είμαστε λίγο προσεχτικοί! Ίσως καταφέρουμε να ακούσουμε μια απαλή φωνή. Κι εκείνη την ώρα ας σκεφτούμε ...
ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ!
Είναι η θεϊκή και τόσο ασύλληπτη στιγμή της ενανθρώπισης. Αν νιώσεις αυτήν την αλήθεια, θα μοιάζουν όλα τα άλλα δεύτερα!
Είναι η στιγμή που το έδαφος χάνεται από τα πόδια σου. Ούτε κάλαντα ακούς, ούτε βήματα, ούτε φωνές. Μια άλλου είδους "τρέλα" σε συνεπαίρνει.Κι όλα αυτά χάρη σε μια λέξη που στάθηκες για λίγο να συλλογιστείς... "ΕΝΑΝΘΡΩΠΙΣΗ"
Κι όλα τώρα άλλαξαν! Βλέπεις αλλιώς τους γύρω σου, το ίδιο σου το σώμα. Δες! Τα χέρια σου είναι ίδια με εκείνα τα χέρια που ευλόγησαν, που θεράπευσαν, που μοίρασαν απλόχερα αγάπη. Κοιτάς τα πόδια σου κι απορείς!Είναι ίδια μ' εκείνα τα πόδια που περπάτησαν το δρόμο του μαρτυρίου.Βλέπεις στον καθρέφτη τα μάτια σου. Είναι ίδια με τα μάτια που χάρισαν απλόχερα την αγάπη σε κάθε ύπαρξη.
Μα είναι δυνατό; Ο Θεός μπορεί να έρθει τόσο κοντά μου; Να γίνει τόσο δικός μου; Ναι, είναι δυνατό! Κι είναι τα Χριστούγεννα που σου θυμίζουν ότι ο Χριστός είναι στο πρόσωπο κάθε πονεμένου, κάθε άνεργου, κάθε άστεγου, κάθε περαστικού διαβάτη!
Χριστούγεννα είναι το "ευχαριστώ" που ακόμη δεν είπες. Το "συγγνώμη" που δεν κατάφερες να ψελλίσεις. Η "καλημέρα" που δεν ανταπέδωσες, αλλά κι η "πέτρινη καρδιά" που ακόμα δεν έσπασες.Το χαμόγελο που στέρησες απ' όσους το είχαν ανάγκη. Χριστούγεννα είναι η χαρά να μοιράζεσαι ό,τι έχεις αλλά και ό,τι είσαι.
Τούτη τη φορά ας αναγνωρίσουμε Αυτόν που πρώτος μας αγάπησε και ας κάνουμε το πρώτο βήμα, εκείνο του ερωτευμένου, που δίνει ένα δώρο στο πρόσωπο που αγαπά, τ η ν κ α ρ δ ι ά τ ο υ.
Μα τι ερώτηση είναι αυτή; Και βέβαια θα έρθουν. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία . Και το μικρό παιδί ξέρει ότι στις 25 Δεκεμβρίου κάθε χρόνο έχουμε Χριστούγεννα. Θα στολίσουμε το σπίτι! Θα μας φέρουν δώρα φίλοι και συγγενείς! Και οι μαθητές ξέρουν ότι έρχονται Χριστούγεννα, και κλείνουν τα σχολεία. Μα, κι οι νοικοκυρές το ξέρουν. Τόσες δουλειές τις περιμένουν! Και οι εργαζόμενοι το ίδιο. Μιλούν για τα Χριστούγεννα και το κουτσουρεμένο τους δώρο, την άδεια που θα τους δώσει μια ανάσα.
Αλήθεια, πολύ τρέξιμο έχουν πια αυτά τα Χριστούγεννα! Μέσα σε όλα τα γέλια και τις χαρές μέσα στο μελωδικό θόρυβο των καλάντων, πίσω από τα κουρασμένα βήματα για να τα προλάβουμε όλα , ας είμαστε λίγο προσεχτικοί! Ίσως καταφέρουμε να ακούσουμε μια απαλή φωνή. Κι εκείνη την ώρα ας σκεφτούμε ...
ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ!
Είναι η θεϊκή και τόσο ασύλληπτη στιγμή της ενανθρώπισης. Αν νιώσεις αυτήν την αλήθεια, θα μοιάζουν όλα τα άλλα δεύτερα!
Είναι η στιγμή που το έδαφος χάνεται από τα πόδια σου. Ούτε κάλαντα ακούς, ούτε βήματα, ούτε φωνές. Μια άλλου είδους "τρέλα" σε συνεπαίρνει.Κι όλα αυτά χάρη σε μια λέξη που στάθηκες για λίγο να συλλογιστείς... "ΕΝΑΝΘΡΩΠΙΣΗ"
Κι όλα τώρα άλλαξαν! Βλέπεις αλλιώς τους γύρω σου, το ίδιο σου το σώμα. Δες! Τα χέρια σου είναι ίδια με εκείνα τα χέρια που ευλόγησαν, που θεράπευσαν, που μοίρασαν απλόχερα αγάπη. Κοιτάς τα πόδια σου κι απορείς!Είναι ίδια μ' εκείνα τα πόδια που περπάτησαν το δρόμο του μαρτυρίου.Βλέπεις στον καθρέφτη τα μάτια σου. Είναι ίδια με τα μάτια που χάρισαν απλόχερα την αγάπη σε κάθε ύπαρξη.
Μα είναι δυνατό; Ο Θεός μπορεί να έρθει τόσο κοντά μου; Να γίνει τόσο δικός μου; Ναι, είναι δυνατό! Κι είναι τα Χριστούγεννα που σου θυμίζουν ότι ο Χριστός είναι στο πρόσωπο κάθε πονεμένου, κάθε άνεργου, κάθε άστεγου, κάθε περαστικού διαβάτη!
Χριστούγεννα είναι το "ευχαριστώ" που ακόμη δεν είπες. Το "συγγνώμη" που δεν κατάφερες να ψελλίσεις. Η "καλημέρα" που δεν ανταπέδωσες, αλλά κι η "πέτρινη καρδιά" που ακόμα δεν έσπασες.Το χαμόγελο που στέρησες απ' όσους το είχαν ανάγκη. Χριστούγεννα είναι η χαρά να μοιράζεσαι ό,τι έχεις αλλά και ό,τι είσαι.
Τούτη τη φορά ας αναγνωρίσουμε Αυτόν που πρώτος μας αγάπησε και ας κάνουμε το πρώτο βήμα, εκείνο του ερωτευμένου, που δίνει ένα δώρο στο πρόσωπο που αγαπά, τ η ν κ α ρ δ ι ά τ ο υ.
