Υπήρχαν έξι παιδιά και μία μητέρα. Από
αυτά που κατάλαβα όλα τα παιδιά ήταν αδέρφια, και η νεαρή γυναίκα πού κρατάει
ένα μωρό στην αγκαλιά της, είναι η μητέρα! Όλα τα παιδιά εκτός από ένα είναι
μαζεμένα γύρω από ένα τραπέζι και διασκεδάζουν.
Άλλα τραγουδούν και άλλα παίζουν μουσικά όργανα! Η μητέρα τους, ακούει
τα παιδιά της, και είναι πολύ περήφανη πού ξόδεψε τόσα χρήματα για να αγοράσει
στα παιδιά της μουσικά όργανα και μετά άλλα τόσα για να πάνε Ωδείο και να
μάθουν να τα παίζουν! Έτσι, όπως ήταν χαμογελαστή και περήφανη για τα παιδιά
της….. το μάτι της έπεσε στο βάθος του δωματίου, όπου είδε τον μικρό της γιο να
κάθεται άκεφος και το πρόσωπό της σκοτείνιασε! Σκέφτηκε ότι ο μικρός της γιος
ήταν άκεφος γιατί δεν υπήρχαν χρήματα για να του αγοράσει μουσικό όργανο, ή για
να τον πάει στο Ωδείο! Ο μικρούλης όμως κοιτώντας την μητέρα του έφυγε
τρέχοντας, πήγε στον κήπο και γύρισε ξανά κρατώντας στα χέρια του το ποτιστήρι!
Τότε η μητέρα, χάρηκε και πάλι πού το γεγονός της φτώχιας δεν επηρέασε τον
μικρό της γιο!
Αυτός ο πίνακας νομίζω πώς θα γίνει ο
αγαπημένος μου, γιατί κάθε φορά πού το κοιτάω, μου δημιουργεί πολλά και έντονα
συναισθήματα!
Ίσως ο ζωγράφος επηρεάστηκε από την
οικονομική κατάσταση της εποχής κι έφτιαξε αυτόν τον πίνακα!
ΝΑΝΑ
ΟΙΚΟΝΟΜΑΚΗ
Ε1
...........................................................................................................................................................
Το σπίτι είναι μικρό και
φτωχικό, αλλά παρόλο που όλα τα παιδιά είναι ξυπόλυτα, είναι χαρούμενα
παίζοντας μουσική. Έτσι όπως παίζουν όλα μαζί και το μωρό με την νεαρή γυναίκα
κοιτάζουν είναι σαν μια "Παιδική Συναυλία".
Τα συναισθήματα που νιώθεις με το που βλέπεις τον
πίνακα, είναι χαρά, ζεστασιά που βλέπεις αυτή την οικογενειακή εστία, ευτυχία
και ίσως και λίγο λύπη που δεν θα είσαι εκεί για να ακούσεις την ¨Παιδική
Συναυλία".
Ο ζωγράφος ίσως είχε και αυτός μια τόσο
αγαπημένη οικογένεια που θα τους άρεσε η μουσική ή θα είχε δει ένα τέτοιο
σκηνικό ή θα είχε δει έναν παρόμοιο πίνακα. Πάντως από όπου κι αν εμπνεύστηκε ο
πίνακας του βγήκε τέλειος. Μακάρι ο κόσμος να μην είχε όλο πολυκατοικίες,
αυτοκίνητα, δουλειές, γραφεία, πληρωμές, Δ.Ε.Η. κτ.λ. αλλά στη θέση τους να
έμπαιναν μονόροφα σπίτια, άμαξες, φάρμες, να ήταν όλα δωρεάν.
Πολλά πράγματα σε
κάνει να σκέφτεσαι αυτός ο σπουδαίος πίνακας!
Κυριακή Μπάρτζη