Πήγαμε στο φιλόξενο χώρο του Ιερού Ναού Αγίων Αναργύρων Πειραιώς
Ακούσαμε τα τόσο ενδιαφέροντα που ο πατέρας Σπυρίδωνας Τσιμούρης μας είπε για την ζωή των πρώτων χριστιανών, για τους ναούς τους, για τις δυσκολίες τους αλλά και για αυτό που τους κρατούσε ενωμένους: τη Θεία Ευχαριστία.
Είδαμε το σύγχρονο ναό, το χώρο του Ιερού, την Αγία Τράπεζα, το Ευαγγέλιο, το Δισκοπότηρο,...
Γνωρίσαμε την κυρία Κατερίνα Διαμαντοπούλου- Τσιμούρη, τη συγγραφέα του βιβλίου " Μια μικρή... μεγάλη καρδιά, ο Άγιος Ταρσίζιος" αλλά και τον εικονογράφο του βιβλίου πατέρα Αναστάσιο Βασιλόπουλο.
Μάθαμε τα μικρά μυστικά της κυρίας Κατερίνας.
Σκεφτήκαμε- πως το χαρτί και το μολύβι μας κάνει πιο δημιουργικούς και απελευθερώνει τη φαντασία μας και πως ακόμα και οι αληθινές ιστορίες μπορούν να μεταμορφωθούν σε όμορφα παραμύθια.
Φανταστήκαμε τα διάφορα βιβλία σαν λαχταριστά παγωτά με διαφορετικές γεύσεις και αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε μέχρι να βρούμε αυτό που μας αρέσει.
Κατεβήκαμε τα σκαλιά για την κατακόμβη του Αγίου Ταρσιζίου και νιώσαμε μέσα στο ημίφως, με το φως των κεριών, διπλά τυχεροί: α) γιατί εμείς μπορούμε να λατρεύουμε ελεύθερα το Θεό μας και β)επειδή αξιωθήκαμε να βρεθούμε εκεί, ανάμεσα σε μεγάλους μικρούς, σε ενήλικες που μας πλησίασαν σαν παιδιά. Με απλότητα, ειλικρίνεια, αγάπη.
Περιηγηθήκαμε στη γειτονιά των Αγίων Αναργύρων, με τα παλιά προσφυγικά σπίτια, όπου κάποτε οι ξεριζωμένοι Μικρασιάτες βρήκαν στέγη και που σήμερα φιλοξενούν τους οικονομικούς μετανάστες από άλλες χώρες.
Φτάσαμε στον Παλαιό Ναό, το μικρό εκκλησάκι που οι πρόσφυγες με τα άξια επιδέξια χέρια τους κατασκεύασαν για να στεγάσουν την πίστη τους, φέρνοντας άγνωστο από πού, ένα σταυρό μεγάλο , χωρισμένο σε τρία μέρη και μια εικόνα των Αγίων Αναργύρων.
Θαυμάσαμε το πόσο όμορφα σήμερα μια παρέα ανθρώπων διαφορετικής εθνικότητας ένωσαν τις δημιουργικές τους ικανότητες και φρόντισαν ο παλαιός ναός να φιλοτεχνηθεί, να αγιογραφηθεί, να αποκτήσει ένα σταυροειδές βαπτιστήριο... και να ανοίγει τις πύλες του για βραδινές ακολουθίες.
Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Μ Ε!!!
Πρόγραμμα των βραδινών ακολουθιών μπορείτε να βρείτε στο ιστολόγιο του μικρού ναού.
Ακούσαμε τα τόσο ενδιαφέροντα που ο πατέρας Σπυρίδωνας Τσιμούρης μας είπε για την ζωή των πρώτων χριστιανών, για τους ναούς τους, για τις δυσκολίες τους αλλά και για αυτό που τους κρατούσε ενωμένους: τη Θεία Ευχαριστία.
Είδαμε το σύγχρονο ναό, το χώρο του Ιερού, την Αγία Τράπεζα, το Ευαγγέλιο, το Δισκοπότηρο,...
Γνωρίσαμε την κυρία Κατερίνα Διαμαντοπούλου- Τσιμούρη, τη συγγραφέα του βιβλίου " Μια μικρή... μεγάλη καρδιά, ο Άγιος Ταρσίζιος" αλλά και τον εικονογράφο του βιβλίου πατέρα Αναστάσιο Βασιλόπουλο.
Μάθαμε τα μικρά μυστικά της κυρίας Κατερίνας.
Σκεφτήκαμε- πως το χαρτί και το μολύβι μας κάνει πιο δημιουργικούς και απελευθερώνει τη φαντασία μας και πως ακόμα και οι αληθινές ιστορίες μπορούν να μεταμορφωθούν σε όμορφα παραμύθια.
Φανταστήκαμε τα διάφορα βιβλία σαν λαχταριστά παγωτά με διαφορετικές γεύσεις και αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε μέχρι να βρούμε αυτό που μας αρέσει.
Κατεβήκαμε τα σκαλιά για την κατακόμβη του Αγίου Ταρσιζίου και νιώσαμε μέσα στο ημίφως, με το φως των κεριών, διπλά τυχεροί: α) γιατί εμείς μπορούμε να λατρεύουμε ελεύθερα το Θεό μας και β)επειδή αξιωθήκαμε να βρεθούμε εκεί, ανάμεσα σε μεγάλους μικρούς, σε ενήλικες που μας πλησίασαν σαν παιδιά. Με απλότητα, ειλικρίνεια, αγάπη. Φτάσαμε στον Παλαιό Ναό, το μικρό εκκλησάκι που οι πρόσφυγες με τα άξια επιδέξια χέρια τους κατασκεύασαν για να στεγάσουν την πίστη τους, φέρνοντας άγνωστο από πού, ένα σταυρό μεγάλο , χωρισμένο σε τρία μέρη και μια εικόνα των Αγίων Αναργύρων.
Θαυμάσαμε το πόσο όμορφα σήμερα μια παρέα ανθρώπων διαφορετικής εθνικότητας ένωσαν τις δημιουργικές τους ικανότητες και φρόντισαν ο παλαιός ναός να φιλοτεχνηθεί, να αγιογραφηθεί, να αποκτήσει ένα σταυροειδές βαπτιστήριο... και να ανοίγει τις πύλες του για βραδινές ακολουθίες.Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Μ Ε!!!
