Περίπου πριν μία εβδομάδα μαζί με τους φίλους μου απ’ τις διακοπές, Δημήτρη και Πέτρο, αποφασίσαμε να κάνουμε ανάβαση σε έναν λόφο, 25 χιλιόμετρα από το σπίτι με ύψος 250 μέτρα. Ξεκινήσαμε νωρίς το απόγευμα, περίπου 7:30. Όταν φτάσαμε στους πρόποδες (ώρα 9:15) συζητήσαμε τους κινδύνους, τα πράγματά μας και το πρόγραμμα.
Τώρα που είναι βράδυ τα μικρά ζώα κυκλοφορούν έξω. Επίσης, ας δούμε τι έχουμε μαζί μας : γκαζάκι, εντομοκτόνο, τοστ, θερμός με νερό, καπέλα, σκηνή, τρόμπα, σκοινί, διπλό φουσκωτό στρώμα, μονό φουσκωτό στρώμα, μία μονή και μία διπλή κουβέρτα, ένα μονό και ένα διπλό σεντόνι και τρία μαξιλάρια. Επίσης θα ας πω το πρόγραμμα : 10:30 ξεκινάμε, περίπου στις 13:45 θα έχουμε κατέβει. Άντε τώρα να κοιμηθούμε. Γράψαμε σε τρία χαρτάκια τα ονόματά μας. Τα δύο πρώτα χαρτάκια θα έδειχναν ποιοι θα κάθονταν στο διπλό στρώμα. Τύχαμε εγώ και ο Δημήτρης. Ο Πέτρος κοιμήθηκε στο μονό. Το βράδυ έκανε ψοφόκρυο. Κάποια στιγμή άκουσα ένα κροτάλισμα. Ο Δημήτρης κρύωνε. Τον ξύπνησα και το ρώτησα :
-Είσαι καλά;
- Όχι, κρυώνω.
-Άκου τι θα κάνουμε. Θα κουκουλωθούμε και για λίγο θα αναπνέουμε από το στόμα για να ζεσταθούμε. Εντάξει;
-Ναι…
Το επόμενο πρωί αφού μαζέψαμε τα πράγματά μας, ξεκινήσαμε να ανεβαίνουμε. Όταν φτάσαμε στα μισά του δρόμου (ώρα 11:01) φορέσαμε τα καπέλα, ήπιαμε νερό και συνεχίσαμε. Σαν φτάσαμε στην κορυφή καθίσαμε, ξεκουραστήκαμε ήπιαμε νερό και ξαναρχίσαμε να κατεβαίνουμε…
Σπίτι φτάσαμε στις 17:23 και διηγηθήκαμε σε όλους τα πράγματα που συνέβησαν.
