ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΝΟΚΙΟ

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΗΜΟΥΝ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΠΑΙΖΑ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ. ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΑΘΟΜΟΥΝ ΞΑΦΝΙΚΑ ΕΙΔΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΤΟΝ ΠΙΝΟΚΙΟ. ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟY ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΓΙΑ ΛΙΓΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ

 ΟΤΑΝ ΣΥΝΗΛΘΑ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΑ ΠΩΣ ΒΡΕΘΗΚΕ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ. ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΜΠΗΚΕ ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥ, ΣΤΗ ΝΤΙΣΝΕΪΛΑΝΤ, ΚΑΙ ΒΓΗΚΕ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ. ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΕΛΕΓΕ ΨΕΜΑΤΑ ΑΦΟΥ Η ΜΥΤΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ. ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΤΡΕΜΑ.

ΜΕ ΠΗΡΕ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΜΕ ΠΗΓΕ ΣΤΗΝ ΠΥΛΗ ΑΠ'ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΗΡΘΕ. ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑ ΣΑΝ ΥΠΝΩΤΙΣΜΕΝΗ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΑ ΛΕΠΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΝΙΩΘΑ ΤΙΠΟΤΑ ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ Σ'ΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΟ ΑΣΧΗΜΟ ΚΑΙ ΑΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΠΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΗΤΑΝ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΕΤΑΜΕΝΑ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ. ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΗΤΑΝ ΙΔΙΟ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ. ΘΕΕ ΜΟΥ! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ, ΣΚΕΦΤΗΚΑ.

 Ο ΠΙΝΟΚΙΟ ΜΕ ΚΟΙΤΑΞΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ "Μ 'ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΘΑ ΠΑΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΡΧΟΜΑΙ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΑΖΙ". ΤΟΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ Ο ΠΙΝΟΚΙΟ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΖΩΝΤΑΝΕΨΕΙ. ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΖΩΗ ΤΟΝ ΧΑΛΑΣΑΝ, ΣΑΝ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ.

ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΕΚΕΙΝΗ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΧΕΡΙ ΜΕ ΤΡΑΒΗΞΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΚΑΙ ΒΡΕΘΗΚΑ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΟΥ. ΗΤΑΝ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΞΥΠΝΟΥΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΩ ΣΧΟΛΕΙΟ. ΟΥΦ!  ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ. ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΠΙΑ, ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΑΣ!!!                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              ΒΑΛΑΒΑΝΗ ΜΑΡΙΑ.