Πολύ συχνά λέω και το εννοώ πως με ενθουσιάζει η
σχολική τάξη.Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, επειδή κάνει τη δουλειά που
κάνει!! : επάγγελμα, χόμπυ, ψυχαγωγία, επιμόρφωση, κοινωνικοποίηση,
ψυχανάλυση, ταξίδι προς την αυτογνωσία..όλα σε ένα!
Κι όταν φτάνουν μέρες σαν τη σημερινή, που η αγάπη των παιδιών είναι τόσο γλυκιά σαν μια τούρτα σοκολάτα αγορασμένη κρυφά από τα ίδια για τα γενέθλιά σου, όταν δεκάδες πανέμορφες κάρτες με τρυφερές ευχές σοιυ χαρίζονται ακόμα κι από τους "ζωηρόπουλους" της τάξης σου, όταν σου χαρίζουν κολλιέ φταγμένα με τα χεράκια τους και στα κρεμάνε στο λαιμό,όταν γράφουν σε ένα cd τα αγαπημένα τους τραγούδια και στήνουν πάρτι για χάρη σου, όταν ετοιμάζουν ολόκληρη παρουσίαση για να σου εκφράσουν όσα νιώθουν, τότε δάκρυα συγκίνησης , χαράς, ικανοποίησης, ευγνωμοσύνης κυλούν στα μάγουλά σου.
Ευχαριστώ... Είναι το μόνο που μπορείς να πεις με σπασμένη φωνή.
Και συνεχίζεις να προσπαθείς για το καλύτερο, οπλισμένη με την αγάπη που τόσο απλόχερα σου δόθηκε.
