ΑΛΚΗ ΖΕΗ
Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο
Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο
και ζωντανεύει μια ολόκληρη εποχή όπως μόνο εκείνη ξέρει.
.Ένα συναρπαστικό βιβλίο, γραμμένο με αγάπη και τρόπο μυθιστορηματικό.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Η Άλκη Ζέη αφηγείται την ιστορία των νεανικών της χρόνων, «το παραμύθι της ζωής της», που ξεδιπλώνεται από τη Σάμο ως την Αθήνα, από τη δικτατορία του Μεταξά και τα Δεκεμβριανά, έως το 1945, τη μέρα του γάμου της με τον Γιώργο Σεβαστίκογλου, δίνοντάς μας μια σπαρταριστή πινακοθήκη ανθρώπων που έμελλε να σφραγίσουν τη μεταπολεμική Ελλάδα: τη Διδώ Σωτηρίου, τον Κουν, τον Γκάτσο, τον Εμπειρίκο, τη Ζωρζ Σαρή, την κολλητή παιδική της φίλη, τη Μελίνα, τον Πλωρίτη, τον Μποστ, τον Κώστα Αξελό, τον Μίμη Δεσποτίδη και τόσους άλλους…
Μιλώντας σε πρώτο πρόσωπο, και με τρόπο μυθιστορηματικό, μας ξεδιπλώνει τα παιδικά και νεανικά της χρόνια με φόντο τα μεγάλα γεγονότα και τα πάθη της ελληνικής ιστορίας τον 20ό αιώνα.
Η συναρπαστική της αφήγηση διανθίζεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
Διαβάζοντας την εξιστόρηση της ζωής της Άλκης Ζέη στο νέο της βιβλίο, σκέφτομαι πως η δαιμόνια συγγραφέας με το ατσάλινο βλέμμα δεν κάνει έναν απολογισμό, δεν γράφει για τον εαυτό της. Δεν γράφει καν για τα παιδιά που μεγάλωσαν με τα βιβλία της και θέλουν να μάθουν περισσότερα για τη ζωή της. Γράφει για τη νέα γενιά που έρχεται παραδίδοντας μαθήματα Ιστορίας, αφηγούμενη την ιστορία ενός λαού σαν τις παραδοσιακές γιαγιάδες που αναλάμβαναν επί αιώνες τη διδαχή των παιδιών στην Ιστορία μέσα από λαϊκές αφηγήσεις και προσωπικές ιστορίες.
Λαμπρινή Κουζέλη, ΤΟ ΒΗΜΑ της Κυριακής
Ένα δροσερό, αυτοβιογραφικό χρονικό που ξεδιπλώνεται μεταξύ Σάμου και Πατησίων, δικτατορίας του Μεταξά και Δεκεμβριανών, δίνοντας μια σπαρταριστή πινακοθήκη ανθρώπων που έμελλε να σφραγίσουν τη μεταπολεμική Ελλάδα: από τη Διδώ Σωτηρίου, τον Κουν, τον Σεβαστίκογλου, τον Γκάτσο ως τη Ζωρζ Σαρή και τον Κώστα Αξελό.
Σταυρούλα Παπασπύρου, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Σε αρκετά προχωρημένη πια ηλικία, αλλά με νεανική διαύγεια, ασκημένη μνήμη και έμφυτη αισιοδοξία, ενισχυμένη από το γεγονός ότι κατόρθωσε να ξεπεράσει εμπόδια που πολλούς άλλους θα τους είχαν καταβάλει, n Άλκη Ζέη μοιάζει, την ίδια ώρα που περιγράφει ολοζώντανα τα γεγονότα, να στέκεται πάνω από αυτά και χωρίς να λέει τίποτα για το σήμερα, χωρίς επίσης τον οποιονδήποτε διδακτισμό, με την ίδια φρεσκάδα που τη διέκρινε πάντα, να δίνει μαθήματα ζωής για κάθε δύσκολη ώρα…
Μανώλης Πιμπλής, ΤΑ ΝΕΑ (Βιβλιοδρόμιο)
ΠΗΓΗ: www.metaixmio.gr
